σηκός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο σηκός οι σηκοί
      γενική του σηκού των σηκών
    αιτιατική τον σηκό τους σηκούς
     κλητική σηκέ σηκοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σηκός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σηκός[1]
Η θέση του σηκού σε ναό της Ήρας στον Σελινούντα

Προφορά
ΔΦΑ : /siˈkos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ση‐κός

Ουσιαστικό

σηκός αρσενικό

  1. (αρχαιολογία, θρησκεία) ο κεντρικός και κύριος (στον άξονα του μήκους) χώρος του αρχαίου ελληνικού ναού, όπου τοποθετούνταν το άγαλμα του θεού, στον οποίο ήταν αφιερωμένος ο ναός
  2. περίφραξη της ιερής ελιάς
  3. (συνεκδοχικά) εσοχή σε τοίχο, όπου τοποθετούνταν άγαλμα ή αγγείο

Μεταφράσεις
    σηκός

Αναφορές
  1. σηκός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ σηκός οἱ σηκοί
      γενική τοῦ σηκοῦ τῶν σηκῶν
      δοτική τῷ σηκῷ τοῖς σηκοῖς
    αιτιατική τὸν σηκόν τοὺς σηκούς
     κλητική ὦ! σηκέ σηκοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σηκώ
γεν-δοτ τοῖν  σηκοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σηκός < σάττω[1] ή προελληνική [1]

Ουσιαστικό

σηκός αρσενικό

  1. στάβλος, μαντρί
  2. ιερός περίβολος
  3. τάφος
  4. κορμός ενός γέρικου ελαιόδεντρου
  • δωρικός τύπος : σακός

Αναφορές
  1. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.