σάττω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

σάττω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *tuak

Ρήμα

σάττω

  1. φορτώνω με όπλα, οπλίζω
  2. βάζω σέλα σε άλογο, σαμαρώνω
  3. Επανδρώνω (σε πλοία)
  4. (Γενικότερα) εφοδιάζω
  • αττικός τύπος του σάσσω
  • Αόριστος : ἔσαξα
  • Mέση φωνή αορίστου: ἐσαξάμην
  • Παθητικός αόριστος: ἐσάχθην
  • Παρακείμενος: σέσαγμαι (προστακτική παρακειμένου : σεσάχθω)[1]
  1. Νέον ορθογραφικόν ερμηνευτικόν λεξικόν, Δημήτριος Δημητράκος, Αθήνα 1970, σελ. 1215
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.