πυρετός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο πυρετός οι πυρετοί
      γενική του πυρετού των πυρετών
    αιτιατική τον πυρετό τους πυρετούς
     κλητική πυρετέ πυρετοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρετός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πυρετός < πῦρ

Προφορά
ΔΦΑ : /pi.ɾeˈtos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πυ‐ρε‐τός

Ουσιαστικό

πυρετός αρσενικό

  1. (ιατρική) παθολογική άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος
  2. (μεταφορικά) η μεγάλη αύξηση της δραστηριότητας ενός ανθρώπου ή σε έναν τόπο

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη πυρ

Πολυλεκτικοί όροι

Εκφράσεις

Μεταφράσεις
    πυρετός

Αναφορές
  1. πυρετός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ πυρετός οἱ πυρετοί
      γενική τοῦ πυρετοῦ τῶν πυρετῶν
      δοτική τῷ πυρετῷ τοῖς πυρετοῖς
    αιτιατική τὸν πυρετόν τοὺς πυρετούς
     κλητική ὦ! πυρετέ πυρετοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πυρετώ
γεν-δοτ τοῖν  πυρετοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρετός < πῦρ

Ουσιαστικό

πυρετός αρσενικό

  1. μεγάλη ζέστη
    καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν (Ομήρου Ιλιάδα, Χ 31)
    θέρμες φέρνει στ' άμοιρο τ' αθρωπολόϊ (Μετάφραση Αλέξανδρου Πάλλη - εδώ η μετάφραση του Πάλλη δεν είναι ακριβής καθώς το κείμενο αναφέρεται στα γνωστά κυνικά καύματα)
  2. (ιατρική) πυρετός
    ※  5ος αιώνας πκε ⌘ Ἱπποκράτης, De diaeta acutorum (spurium), 8, p.432 @scaife.perseus
    ὁκόσοισι δὲ πυρετοὶ ἀσώδεές εἰσι, καὶ ὑποχόνδρια ξυντείνουσι, καὶ κεκλιμένοι οὐκ ἀνέχονται ἐν τῷ αὐτέῳ, καὶ τὰ ἄκρεα ψύχονται πάντα,

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.