πλατεία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η πλατεία οι πλατείες
      γενική της πλατείας των πλατειών
    αιτιατική την πλατεία τις πλατείες
     κλητική πλατεία πλατείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
πλατεία με άγαλμα
θέσεις σε πλατεία θεάτρου

Ετυμολογία

πλατεία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πλατεῖα (ελληνιστική φράση «πλατεῖα ὁδός»)[1], ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου πλατύς, λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική place < λατινική platea < αρχαία ελληνική πλατεῖα[2]

Προφορά
ΔΦΑ : /plaˈti.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πλα‐τεί‐α

Ουσιαστικό

πλατεία θηλυκό

  1. (πολεοδομία) επίπεδος, διαμορφωμένος χώρος μέσα σε κατοικημένη περιοχή που περιβάλλεται από κτίρια ή και δρόμους
  2. (θέατρο, αρχιτεκτονική) τμήμα του θεάτρου μπροστά από τη σκηνή όπου κάθονται οι θεατές, διαφορετικό από τα θεωρεία και τον εξώστη

Υποκοριστικά

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    χώρος σε κατοικημένη περιοχή
    χώρος σε θέατρο

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  2. πλατεία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.