πανσέληνος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η πανσέληνος οι πανσέληνοι
      γενική της πανσέληνου
& πανσελήνου		 των πανσέληνων
& πανσελήνων
    αιτιατική την πανσέληνο τις πανσέληνους
& πανσελήνους
     κλητική πανσέληνε
(πανσέληνο)		 πανσέληνοι
Οι δεύτεροι τύποι γενικής, αιτιατικής, είναι παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «πανσέληνος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Πανσέληνος

Ετυμολογία

πανσέληνος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πανσέληνος (επίθετο) < παν- + σελήν(η) + -ος

Προφορά
ΔΦΑ : /panˈse.li.nos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : παν‐σέ‐λη‐νος

Ουσιαστικό

πανσέληνος θηλυκό

Συνώνυμα

ιδιωματικά:

Αντώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    πανσέληνος

Πηγές


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πανσέληνος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πανσέληνος (επίθετο) < παν- + σελήν(η) + -ος
Και #ουσιαστικοποιημένο.

Επίθετο

πανσέληνος

  1. (για τη Σελήνη) που είναι ολόφωτος από το φως του Ήλιου
  2. → δείτε το ουδέτερο πανσέληνον (προσφώνηση αγαπημένου προσώπου)

Συγγενικά

→ και δείτε τους όρους παν- και σελήνη

Ουσιαστικό

πανσέληνος θηλυκό

  • (αστρονομία) η πανσέληνος
    άλλες μορφές: πανσελήνη, πανσέληνον (ουδέτερο), πανσελήνιον

Πηγές



Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ πανσέληνος τὸ πανσέληνον
      γενική τοῦ/τῆς πανσελήνου τοῦ πανσελήνου
      δοτική τῷ/τῇ πανσελήνῳ τῷ πανσελήνῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν πανσέληνον τὸ πανσέληνον
     κλητική ὦ! πανσέληνε πανσέληνον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ πανσέληνοι τὰ πανσέληνᾰ
      γενική τῶν πανσελήνων τῶν πανσελήνων
      δοτική τοῖς/ταῖς πανσελήνοις τοῖς πανσελήνοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς πανσελήνους τὰ πανσέληνᾰ
     κλητική ὦ! πανσέληνοι πανσέληνᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ πανσελήνω τὼ πανσελήνω
      γεν-δοτ τοῖν πανσελήνοιν τοῖν πανσελήνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πανσέληνος < παν- + σελήν(η) + -ος
Και ουσιαστικοποιημένο θηλυκό.

Επίθετο

πανσέληνος, -ος, -ον

  1. (αστρονομία, για τη Σελήνη) που είναι γεμάτος, στρογγυλός, που είναι πανσέληνος
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 7, 50
    ἡ σελήνη ἐτύγχανε οὖσα πανσέληνος
  2. (ουσιαστικοποιημένο) η πανσέληνος: εννοείται θηλυκό ουσιαστικό όπως ὥρα
    ↪ ἡ πανσέληνος (ὥρα)
    άλλες μορφές: πανσέληνον (και ουδέτερο)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.