πλήρης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο πλήρης η πλήρης το πλήρες
      γενική του πλήρους* της πλήρους του πλήρους
    αιτιατική τον πλήρη την πλήρη το πλήρες
     κλητική πλήρη(ς) πλήρης πλήρες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι πλήρεις οι πλήρεις τα πλήρη
      γενική των πλήρων των πλήρων των πλήρων
    αιτιατική τους πλήρεις τις πλήρεις τα πλήρη
     κλητική πλήρεις πλήρεις πλήρη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «πλήρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πλήρης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πλήρης[1] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleh₁-

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈpli.ɾis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πλή‐ρης
τονικό παρώνυμο: πληροίς

Επίθετο

πλήρης, -ης, -ες

  1. που έχει γεμίσει και δε χωράει άλλο
    ≈ συνώνυμα: γεμάτος, φίσκα
    ≠ αντώνυμα: άδειος, κενός
  2. με μεγάλη ποσότητα από κάτι, γεμάτος
    ↪ πλήρης ημερών: για κάποιον που έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα
    (μεταφορικά) πλήρης χαράς
  3. ολοκληρωμένος, χωρίς ελλείψεις
    ≈ συνώνυμα: κομπλέ
  4. στον υπέρτατο βαθμό
    ≈ συνώνυμα: μέγιστος

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    πλήρης

Αναφορές
  1. πλήρης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πλήρης < υποθετικό ουσιαστικό *πλῆ-ρος < θέμα πλη- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pleh₁- + -ρος όπως και σε ομόρριζα π.χ. λατινική plerus [1]

Επίθετο

πλήρης, -ης, -ες

  • → ζητούμενο λήμμα

Πηγές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.