ντορός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ντορός	οι	ντοροί
γενική	του	ντορού	των	ντορών
αιτιατική	τον	ντορό	τους	ντορούς
κλητική		ντορέ		ντοροί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ντορός < τορός[1] < σλαβικής προέλευσης то̑р + -ός < πρωτοσλαβική *torъ (αυλάκι, τροχιά, ίχνος) (ή < αλβανική [2] torua / torue (ντορός, ίχνος) < πρωτοσλαβική *torove[3])

ΔΦΑ : /doˈɾos/

ντορός αρσενικό

(λαϊκότροπο) ίχνος
(λαϊκότροπο) ακολουθία πατημασιών (ανθρώπων ή ζώων / θηραμάτων)
(λαϊκότροπο) δρομάκι που ανοίγουν στο χιόνι άτομα (ή ζώα ή αυτοκίνητα) που έχουν περάσει προηγουμένως

πάω με το ντορό: συμπεριφέρομαι και ζω συμβατικά, όπως όλοι οι άλλοι, ακολουθώ τα κρατούντα ήθη και έθιμα
≈ συνώνυμα: μπαίνω στον ντορό

≠ αντώνυμα: χάνω τον ντορό

Τον λύκο τον βλέπουμε, τον ντορό γυρεύουμε;: ενώ η αιτία (μιας κακοδαιμονίας) είναι αυτονόητη, εμείς (προσποιούμαστε ότι) ψάχνουμε να τη βρούμε

ντορός

από συμπροφορά της αιτιατικής τον τορό→τοντορό→το ντορό→ο ντορός
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Orel, Vladimir E. (1998). Albanian Etymological Dictionary [Αλβανικό Ετυμολογικό Λεξικό] (στα αγγλικά). Λέιντεν – Βοστώνη: Brill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.