ναύτης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ναύτης οι ναύτες
      γενική του ναύτη
& ναύτου		 των ναυτών
    αιτιατική τον ναύτη τους ναύτες
     κλητική ναύτη ναύτες
Ο δεύτερος τύπος γενικής ενικού, λόγιος.
Σε όρους όπως Οίκος Ναύτου.
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
ναύτες του πολεμικού ναυτικού της Ιαπωνίας

Ετυμολογία

ναύτης < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ναύτης

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈna.ftis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ναύ‐της

Ουσιαστικό

ναύτης αρσενικό

  1. (ναυτικός όρος, επάγγελμα) μέλος του κατώτερου πληρώματος ενός πλοίου
  2. (στρατιωτικός βαθμός) οπλίτης του πολεμικού ναυτικού με τον κατώτατο βαθμό

Πολυλεκτικοί όροι
  • Οίκος Ναύτου

Σύνθετα

και

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη ναυς

Μεταφράσεις
    ναύτης


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ναύτης οἱ ναῦται
      γενική τοῦ ναύτου τῶν ναυτῶν
      δοτική τῷ ναύτῃ τοῖς ναύταις
    αιτιατική τὸν ναύτην τοὺς ναύτᾱς
     κλητική ὦ! ναῦτᾰ ναῦται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ναύτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ναύταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναύτης < ναῦ(ς) + -της

Ουσιαστικό

ναύτης αρσενικό

  1. (επάγγελμα) o ναύτης, o ναυτικός
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 14 (ξ. Ὀδυσσέως πρὸς Εὔμαιον ὁμιλία.), στίχ. 188 (187-189)
    πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες; | ὁπποίης τ᾽ ἐπὶ νηὸς ἀφίκεο· πῶς δέ σε ναῦται | ἤγαγον εἰς Ἰθάκην;
    ποια η πατρίδα σου και ποιοι οι γονείς σου; | με τι λογής καράβι άραξες στο νησί; πώς κι έτσι στην Ιθάκη | σ᾽ έφεραν οι ναυτικοί;
    Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr
    ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 876 (875-876)
    ἄλλοτε δ᾽ ἄλλαι ἄεισι διασκιδνᾶσί τε νῆας | ναύτας τε φθείρουσι·
    Κάθε φορά πνέουν κι αλλιώς και τα καράβια διασκορπίζουνε, | τους ναύτες αφανίζουν.
    Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr
  2. συνταξιδιώτης σε ναυτικό ταξίδι
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Φιλοκτήτης, στίχ. 901 (900-901)
    οὐ δή σε δυσχέρεια τοῦ νοσήματος | ἔπεισεν ὥστε μή μ᾽ ἄγειν ναύτην ἔτι;
    Δεν πιστεύω να σ᾽ έκαμε το βάρος της αρρώστιας, | που να μη θέλεις πια να με πάρεις μαζί σας στο καράβι.
    Μετάφραση (1937): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης), Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

Επίθετο

ναύτης

Συγγενικά

θέμα ναυτ- και δείτε ναῦς

  • ἀειναῦται
  • ἄναυτα
  • Ἀργοναύτης
  • ἀρωγοναύτης
  • Δεσποσιοναῦται
  • φιλοναύτης
  • καρυοναύτης
  • λιναυτιά
  • λιποναύτης
  • λιποναυτίου
  • μονοναύτης
  • ναύτας
  • ναυτεία
  • Ναυτεύς
  • ναυτία
  • ναυτιασμός
  • ναυτιάω
  • ναυτιεύς
  • ναυτικός
  • ναυτιλέῳ
  • ναυτιλία, ναυτιλίη
  • ναυτίλλομαι
  • ναυτιλοφθόρος
  • ναυτίλος
  • ναυτίς
  • ναυτιώδης
  • ναυτοδίκαι
  • ναυτοκράτωρ
  • ναυτολογέω
  • ναυτολόγος
  • ναυτοπαίδιον
  • ναύτρια
  • παλιναυτόμολος
  • περιναύτιος
  • πολυναύτης
  • ποντοναύτης
  • σοωναύτης
  • στρογγυλοναύτης
  • συνναύτης
  • ταχυναυτέω
  • χιλιοναύτης

με στερητικό ἀν-, διαφορετικού ετύμου

  • ἀναϋτέω
  • ἀναυτούργητος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.