ναυτία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ναυτία οι ναυτίες
      γενική της ναυτίας των ναυτιών
    αιτιατική τη ναυτία τις ναυτίες
     κλητική ναυτία ναυτίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυτία < αρχαία ελληνική ναυτία

Ουσιαστικό

ναυτία θηλυκό

Μεταφράσεις
    ναυτία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ναυτῐᾱ-
ονομαστική ἡ ναυτίᾱ αἱ ναυτίαι
      γενική τῆς ναυτίᾱς τῶν ναυτιῶν
      δοτική τῇ ναυτίᾳ ταῖς ναυτίαις
    αιτιατική τὴν ναυτίᾱν τὰς ναυτίᾱς
     κλητική ὦ! ναυτίᾱ ναυτίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ναυτίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ναυτίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυτία ήδη τον 7ο αιώνα πκε στον Σημωνίδη με τη μορφή ναυσίη[1]< → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ναυτία, -ας θηλυκό

  1. (ιατρική) αίσθημα ναυτίας, αναγούλα
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Περὶ ζῴων μορίων, 3, 3.5 @scaife.perseus
    ἔτι δʼ ἐν τοῖς ἐμέτοις καὶ ναυτίαις οὐκ ἄδηλον πόθεν τὸ ὑγρὸν φαίνεται πορευὸμενον.
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 7, 4 @scaife.perseus
    Ἔτι δὲ ναυτίαι καὶ ἔμετοι λαμβάνουσι τὰς πλείστας, καὶ μάλιστα τὰς τοιαύτας, ὅταν αἵ τε καθάρσεις στῶσι καὶ μήπω εἰς τοὺς μαστοὺς τετραμμέναι ὦσιν.
    ΣτΕ: Ο Αριστοτέλης αναφέρεται στα συμπτώματα ναυτίας και εμετού, που νιώθουν οι έγκυες γυναίκες.
  2. (γενικότερα) αηδία

Συγγενικά
  • → δείτε τις λέξεις ναυτιάω και ναύτης

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.