ναυτίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ναυτίς < ναύτ(ης) + -ίς

Ουσιαστικό

ναυτίς θηλυκό του ναύτης

(ναυτικός όρος) γυναίκα μέλος του πληρώματος πλοίου (Θεόπομπος ο Αθηναίος (Theopompus Comicus) Θεόπομπος Κωμικός, 79)

Πηγές

ναυτίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.