καταδρομή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η καταδρομή οι καταδρομές
      γενική της καταδρομής των καταδρομών
    αιτιατική την καταδρομή τις καταδρομές
     κλητική καταδρομή καταδρομές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταδρομή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική καταδρομή

Ουσιαστικό

καταδρομή θηλυκό

  1. η επιθετική ενέργεια που έχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού
  2. (μεταφορικά) ο κατατρεγμός που επιφέρει συμφορές

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    καταδρομή


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ καταδρομή αἱ καταδρομαί
      γενική τῆς καταδρομῆς τῶν καταδρομῶν
      δοτική τῇ καταδρομῇ ταῖς καταδρομαῖς
    αιτιατική τὴν καταδρομήν τὰς καταδρομᾱ́ς
     κλητική ὦ! καταδρομή καταδρομαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καταδρομᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  καταδρομαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταδρομή < κατα- + δρομή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *der- (τρέχω)

Ουσιαστικό

καταδρομή θηλυκό

  1. επιδρομή
  2. εισβολή
  3. (μεταφορικά) προσβολή, όνειδος, ονειδισμός
  4. τρύπα στη γη ως φωλιά ζώων ή πτηνών

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.