όνειδος

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το όνειδος τα ονείδη
      γενική του ονείδους των ονειδών
    αιτιατική το όνειδος τα ονείδη
     κλητική όνειδος ονείδη
Κατηγορία όπως «έδαφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

όνειδος < αρχαία ελληνική ὄνειδος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃neid- (κατάρα / καταριέμαι, μέμφομαι)

Ουσιαστικό

όνειδος ουδέτερο

  1. (λόγιο) μομφή, ψόγος, επιτίμηση, επίπληξη
  2. (λόγιο) ό,τι προκαλεί ντροπή ή γενικότερα μια ντροπιαστική κατάσταση
     συνώνυμα: αίσχος, αισχύνη, καταισχύνη, ντροπή

Συγγενικά

Μεταφράσεις

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.