έγκλημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έγκλημα	τα	εγκλήματα
γενική	του	εγκλήματος	των	εγκλημάτων
αιτιατική	το	έγκλημα	τα	εγκλήματα
κλητική		έγκλημα		εγκλήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έγκλημα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔγκλημα, (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική crime [1]

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈeŋ.ɡli.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐γκλη‐μα

παλιότερος συλλαβισμός : έγ‐κλη‐μα

παρώνυμο: έγγλυμμα /ˈeŋɣli.ma/

Ουσιαστικό

έγκλημα ουδέτερο

(νομικός όρος) κάθε άδικη πράξη, προβλεπόμενη και τιμωρούμενη από το νόμο με ποινή
↪ ανεξιχνίαστο έγκλημα
(καθημερινή έκφραση) πράξη που θεωρείται κακή, άδικη, λάθος
↪ Δεν είναι έγκλημα να λές την γνώμη σου ανοιχτά.

Πολυλεκτικοί όροι

έγκλημα πολέμου

Συγγενικά

αλλά και

Σύνθετα

Μεταφράσεις

έγκλημα

αγγλικά : crime ^(en)
βουλγαρικά : престъпление ^(bg)
γαλλικά : crime ^(fr)
γερμανικά : Verbrechen ^(de)
εβραϊκά : פשע ^(he)
εσθονικά : kuritegu ^(et)
εσπεράντο : krimo ^(eo)
ιαπωνικά : 犯罪 ^(ja) (はんざい, hanzai)
ινδονησιακά : kejahatan ^(id)
ισπανικά : crimen ^(es)
ιταλικά : crimine ^(it)
κινεζικά : 罪 ^(zh),罪行 ^(zh)
λατινικά : scelus ^(la), facinus ^(la)
λιθουανικά : nusikaltimas ^(lt)
ολλανδικά : misdaad ^(nl)
περσικά : بزه ^(fa) (bezeh), جرم ^(fa) (jorm)
πολωνικά : przestępstwo ^(pl), zbrodnia ^(pl)
πορτογαλικά : crime ^(pt)
ρουμανικά : crimă ^(ro), infracțiune ^(ro), delict ^(ro)
σλοβενικά : zločin ^(sl)
σουηδικά : brott ^(sv)
τουρκικά : suç ^(tr)
τσεχικά : zločin ^(cs), trestný čin ^(cs)
φινλανδικά : rikos ^(fi), rikollisuus ^(fi)

Αναφορές

έγκλημα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.