έγκληση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η έγκληση οι εγκλήσεις
      γενική της έγκλησης* των εγκλήσεων
    αιτιατική την έγκληση τις εγκλήσεις
     κλητική έγκληση εγκλήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εγκλήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έγκληση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἔγκλη(σις) + -ση. Συγχρονικά αναλύεται σε (εν-) έγ- + κλήση. Δείτε εγκαλώ.[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈeŋ.ɡli.si/ και συχνά /ˈe.ɡli.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐γκλη‐ση
παλιότερος συλλαβισμός : έγ‐κλη‐ση
ομόηχα: έγκλιση, έγκλειση

Ουσιαστικό

έγκληση θηλυκό

  • (νομικός όρος) η επίσημη κατηγορία εκ μέρους ενός προσώπου εναντίον άλλου για βλάβη που υπέστη και η αίτηση προς τις δικαστικές αρχές για την τιμωρία του (κοινώς μήνυση)
    αυτό το αδίκημα διώκεται κατ' έγκληση, όχι αυτεπάγγελτα

Μεταφράσεις
    έγκληση

Αναφορές
  1. έγκληση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.