σύμπραξη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η σύμπραξη οι συμπράξεις
      γενική της σύμπραξης* των συμπράξεων
    αιτιατική τη σύμπραξη τις συμπράξεις
     κλητική σύμπραξη συμπράξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμπράξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμπραξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σύμπρα(ξις) (βοήθεια) + -ξη. Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + πράξη.

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈsim.bra.ksi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐μπρα‐ξη
παλιότερος συλλαβισμός : σύμ‐πρα‐ξη

Ουσιαστικό

σύμπραξη θηλυκό

  1. η συνεργασία, η κοινή ενέργεια για την επίτευξη ενός κοινού έργου
    ↪ σύμπραξη επιχειρήσεων με σκοπό τον επηρεασμό των τιμών
  2. παράταξη ανθρώπων και ένωσή τους υπό κοινές ιδέες, ιδεολογίες, θρησκευτικές πεποιθήσεις ή σκοπούς
  3. πολιτική παράταξη, το κόμμα, η συνιστώσα (η οποία ανήκει σε ευρύτερο σχήμα)
  4. ο συνασπισμός κομμάτων (στον οποίο ανήκουν επιμέρους συνιστώσες) - Προσοχή: να μη συγχέεται με τον προηγούμενο ορισμό λόγω ομοιότητας
  5. η συμμαχία, το εννιαίο μέτωπο, το μπλοκ
    ↪ σύμπραξη των ολοκληρωτικών καθεστώτων κατά των δημοκρατικών

Συνώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    σύμπραξη
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.