συναντάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συναντάω < συναντ(ώ) + νεότερο επίθημα -άω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συναντῶ, συνηρημένος τύπος του συναντάω < συν- + ἀντάω. Για τις σύγχρονες σημασίες σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική se rencontrer

Προφορά

ΔΦΑ : /si.nanˈda.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός: συναντάω
παλιότερος συλλαβισμός: συναντάω

Ρήμα

συναντάω/συναντώ, πρτ.: συναντούσα, αόρ.: συνάντησα, παθ.φωνή: συναντιέμαι/συναντώμαι, π.αόρ.: συναντήθηκαζ, μτχ.π.π.: συναντημένος

  1. (για πρόσωπα)
    1. βρίσκω κάποιον ή κάτι τυχαία
      Συνάντησα εχθές τον Χρήστο στον δρόμο· είχα να τον δω πολλά χρόνια.
    2. πηγαίνω και βρίσκω κάποιον ή κάτι σε προκαθορισμένο τόπο και χρόνο
      Κανονίσαμε να συναντηθούμε για να πιούμε έναν καφέ και να τα πούμε.
     συνώνυμα: συναπαντώ, απαντώ, ανταμώνω
  2. (για πράγματα, ή αφηρημένα ουσιαστικά)
    1. αντιμετωπίζω (δυσκολίες, έναν αντίπαλο)
      Οι δύο ομάδες θα συναντηθούν στην τελική φάση των αγώνων.
    2. απαντώ, παρατηρώ ότι υπάρχει
      Το φυτό αυτό, το συναντάμε μόνο σε τροπικά κλίματα.
       συνώνυμα: απαντώ, βρίσω
    3. για συνύπαρξη συνθηκών ή καταστάσεων σε αλληλεπίδραση
      Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται. (έκφραση)

Συγγενικά

Κλίση

συναντιέμαι:

συναντώμαι:

Μεταφράσεις

Πηγές



Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

συναντάω < συν- + ἀντάω

Ρήμα

συναντάω

  1. συναντώ (για δύο ανθρώπους)
  2. συναθροίζομαι (για περισσότερους ανθρώπους)
  3. (+δοτική) συναπαντώ κάποιον, έρχομαι σε επαφή
     συνώνυμα: ἀντάω
  4. για κάτι που συμβαίνει τυχαία

Συνώνυμα

Συγγενικά

  • ἀντισυναντάω, ἀντισυναντῶ
  • ἀσυνάντητος
  • ἐπισυναντάω, ἐπισυναντῶ
  • εὐσυνάντητος
  • κακοσυνάντητος
  • συναντή
  • συνάντημα
  • συνάντησις
  • συναντιάζω
  • συνάντισμα
  • συναντίζω

 και δείτε τις λέξεις σύν και ἀντάω

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.