αντίπαλος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο αντίπαλος η αντίπαλη το αντίπαλο
      γενική του αντίπαλου της αντίπαλης του αντίπαλου
    αιτιατική τον αντίπαλο την αντίπαλη το αντίπαλο
     κλητική αντίπαλε αντίπαλη αντίπαλο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι αντίπαλοι οι αντίπαλες τα αντίπαλα
      γενική των αντίπαλων των αντίπαλων των αντίπαλων
    αιτιατική τους αντίπαλους τις αντίπαλες τα αντίπαλα
     κλητική αντίπαλοι αντίπαλες αντίπαλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αντίπαλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀντίπαλος < ἀντί (αντί-) + πάλ(η) + -ος
Και ουσιαστικοποιημένο.

Προφορά
ΔΦΑ : /anˈdi.pa.los/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντί‐πα‐λος

Επίθετο

αντίπαλος, -η, -ο

  1. που παλεύει με κάποιον, που προσπαθεί να τον νικήσει
  2. ανταγωνιστής
  3. αντίθετος

Εκφράσεις

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις αντί και πάλη

Μεταφράσεις
    επίθετο

Ουσιαστικό
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο/η αντίπαλος οι αντίπαλοι
      γενική του/της
του		 αντιπάλου
αντίπαλου		 των αντιπάλων
& αντίπαλων
    αιτιατική τον/την αντίπαλο τους/τις
τους		 αντιπάλους
αντίπαλους
     κλητική αντίπαλε αντίπαλοι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής ενικού και αιτιατικής πληθυντικού, μόνο για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «βιομήχανος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αντίπαλος αρσενικό ή θηλυκό

Μεταφράσεις
    ουσιαστικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.