προσταγή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η προσταγή οι προσταγές
      γενική της προσταγής των προσταγών
    αιτιατική την προσταγή τις προσταγές
     κλητική προσταγή προσταγές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσταγή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προσταγή < αρχαία ελληνική προστάσσω / προστάττω < προσ- + τάσσω / τάττω

Προφορά
ΔΦΑ : /pɾo.staˈʝi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐στα‐γή
παλιότερος συλλαβισμός : προσ‐τα‐γή

Ουσιαστικό

προσταγή θηλυκό

  1. η διαδικασία του προστάζω
    ≈ συνώνυμα: διαταγή, επιταγή
  2. το αποτέλεσμα του προστάζω
    ≈ συνώνυμα: επιταγή, κέλευσμα, πρόσταγμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    προσταγή


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
προστᾰγα-
ονομαστική ἡ προσταγή αἱ προσταγαί
      γενική τῆς προσταγῆς τῶν προσταγῶν
      δοτική τῇ προσταγῇ ταῖς προσταγαῖς
    αιτιατική τὴν προσταγήν τὰς προσταγᾱ́ς
     κλητική ὦ! προσταγή προσταγαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  προσταγᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  προσταγαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσταγή < αρχαία ελληνική προστάσσω / προστάττω < προσ- + τάσσω / τάττω, θέμα ταγ- + -ή όπως και στο σχήμα συντάσσω - συνταγή

Ουσιαστικό

προσταγή θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.