κουβαλάω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κουβαλάω < κουβαλ(ώ) + -άω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κουβαλῶ < ελληνιστική κοινή κοβαλεύω < αρχαία ελληνική κόβαλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ku.vaˈla.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κου‐βα‐λά‐ω

Ρήμα

κουβαλάω/κουβαλώ, πρτ.: κουβαλούσα/κουβάλαγα, αόρ.: κουβάλησα, παθ.φωνή: κουβαλιέμαι, π.αόρ.: κουβαλήθηκα, μτχ.π.π.: κουβαλημένος

μεταφέρω κάτι σε άλλο μέρος
έχω κάτι μαζί μου
(οικείο) μετακομίζω
※ Η φιλία της Μυρτώς ήταν ευλογία και το κατάλαβα απ' τις πρώτες μέρες που κουβαλήσαμε στο σπίτι τους. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])
(μεταφορικά) μεταφέρω
(μεταφορικά) αναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι ή να έρθει μαζί μου
(μεταφορικά) πηγαίνω κάπου (που δεν με θέλουν ή δεν με έχουν προσκαλέσει)
(διαδικτυακή αργκό, μεταφορικά) σε διαδικτυακό παιχνίδι σημειώνω επίδοση καλύτερη απ' αυτήν άλλου συμπαίκτη ή ακόμη και μιας ομάδας, ώστε φαίνεται ότι τον/την κουβαλάω στη πλάτη μου μέχρι νίκης, μοχθώντας γι' αυτόν/αυτήν

Συγγενικά

Εκφράσεις

κουβαλώ κάποιον πάνω μου / στην πλάτη μου: έχω αναλάβει να τον φροντίζω
κουβαλώ νερό στον μύλο κάποιου: χωρίς να το θέλω με λόγια ή πράξεις υποστηρίζω κάποιον
κουβαλώ νερό με το κόσκινο: βοηθάω κάποιον υπερβολικά ή τον υπηρετώ (λέγεται και ειρωνικά)

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κουβαλάω - κουβαλώ	κουβαλούσα - κουβάλαγα	θα κουβαλάω - κουβαλώ	να κουβαλάω - κουβαλώ		κουβαλώντας
β' ενικ.	κουβαλάς	κουβαλούσες - κουβάλαγες	θα κουβαλάς	να κουβαλάς	κουβάλα - κουβάλαγε
γ' ενικ.	κουβαλάει - κουβαλά	κουβαλούσε - κουβάλαγε	θα κουβαλάει - κουβαλά	να κουβαλάει - κουβαλά
α' πληθ.	κουβαλάμε - κουβαλούμε	κουβαλούσαμε - κουβαλάγαμε	θα κουβαλάμε - κουβαλούμε	να κουβαλάμε - κουβαλούμε
β' πληθ.	κουβαλάτε	κουβαλούσατε - κουβαλάγατε	θα κουβαλάτε	να κουβαλάτε	κουβαλάτε
γ' πληθ.	κουβαλάν(ε) - κουβαλούν(ε)	κουβαλούσαν(ε) - κουβάλαγαν - κουβαλάγανε	θα κουβαλάν(ε) - κουβαλούν(ε)	να κουβαλάν(ε) - κουβαλούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κουβάλησα	θα κουβαλήσω	να κουβαλήσω		κουβαλήσει
β' ενικ.		κουβάλησες	θα κουβαλήσεις	να κουβαλήσεις	κουβάλα - κουβάλησε
γ' ενικ.		κουβάλησε	θα κουβαλήσει	να κουβαλήσει
α' πληθ.		κουβαλήσαμε	θα κουβαλήσουμε	να κουβαλήσουμε
β' πληθ.		κουβαλήσατε	θα κουβαλήσετε	να κουβαλήσετε	κουβαλήστε
γ' πληθ.		κουβάλησαν κουβαλήσαν(ε)	θα κουβαλήσουν(ε)	να κουβαλήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κουβαλήσει	είχα κουβαλήσει	θα έχω κουβαλήσει	να έχω κουβαλήσει
β' ενικ.	έχεις κουβαλήσει	είχες κουβαλήσει	θα έχεις κουβαλήσει	να έχεις κουβαλήσει
γ' ενικ.	έχει κουβαλήσει	είχε κουβαλήσει	θα έχει κουβαλήσει	να έχει κουβαλήσει
α' πληθ.	έχουμε κουβαλήσει	είχαμε κουβαλήσει	θα έχουμε κουβαλήσει	να έχουμε κουβαλήσει
β' πληθ.	έχετε κουβαλήσει	είχατε κουβαλήσει	θα έχετε κουβαλήσει	να έχετε κουβαλήσει
γ' πληθ.	έχουν κουβαλήσει	είχαν κουβαλήσει	θα έχουν κουβαλήσει	να έχουν κουβαλήσει

Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κουβαλιέμαι	κουβαλιόμουν(α)	θα κουβαλιέμαι	να κουβαλιέμαι
β' ενικ.	κουβαλιέσαι	κουβαλιόσουν(α)	θα κουβαλιέσαι	να κουβαλιέσαι
γ' ενικ.	κουβαλιέται	κουβαλιόταν(ε)	θα κουβαλιέται	να κουβαλιέται
α' πληθ.	κουβαλιόμαστε	κουβαλιόμαστε κουβαλιόμασταν	θα κουβαλιόμαστε	να κουβαλιόμαστε
β' πληθ.	κουβαλιέστε	κουβαλιόσαστε κουβαλιόσασταν	θα κουβαλιέστε	να κουβαλιέστε	κουβαλιέστε
γ' πληθ.	κουβαλιούνται	κουβαλιόνταν(ε) κουβαλιούνταν κουβαλιόντουσαν	θα κουβαλιούνται	να κουβαλιούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κουβαλήθηκα	θα κουβαληθώ	να κουβαληθώ		κουβαληθεί
β' ενικ.		κουβαλήθηκες	θα κουβαληθείς	να κουβαληθείς	κουβαλήσου
γ' ενικ.		κουβαλήθηκε	θα κουβαληθεί	να κουβαληθεί
α' πληθ.		κουβαληθήκαμε	θα κουβαληθούμε	να κουβαληθούμε
β' πληθ.		κουβαληθήκατε	θα κουβαληθείτε	να κουβαληθείτε	κουβαληθείτε
γ' πληθ.		κουβαλήθηκαν κουβαληθήκαν(ε)	θα κουβαληθούν(ε)	να κουβαληθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω κουβαληθεί	είχα κουβαληθεί	θα έχω κουβαληθεί	να έχω κουβαληθεί		κουβαλημένος
β' ενικ.	έχεις κουβαληθεί	είχες κουβαληθεί	θα έχεις κουβαληθεί	να έχεις κουβαληθεί
γ' ενικ.	έχει κουβαληθεί	είχε κουβαληθεί	θα έχει κουβαληθεί	να έχει κουβαληθεί
α' πληθ.	έχουμε κουβαληθεί	είχαμε κουβαληθεί	θα έχουμε κουβαληθεί	να έχουμε κουβαληθεί
β' πληθ.	έχετε κουβαληθεί	είχατε κουβαληθεί	θα έχετε κουβαληθεί	να έχετε κουβαληθεί
γ' πληθ.	έχουν κουβαληθεί	είχαν κουβαληθεί	θα έχουν κουβαληθεί	να έχουν κουβαληθεί

Μεταφράσεις

κουβαλάω

αγγλικά : carry ^(en)
γαλλικά : porter ^(fr), (οικείο) trimbaler ^(fr) και trimballer ^(fr)
γερμανικά : schleppen ^(de)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.