καλοήθης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο/η καλοήθης το καλόηθες
      γενική του/της καλοήθους* του καλοήθους
    αιτιατική τον/την καλοήθη το καλόηθες
     κλητική καλοήθη καλόηθες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι καλοήθεις τα καλοήθη
      γενική των καλοήθων των καλοήθων
    αιτιατική τους/τις καλοήθεις τα καλοήθη
     κλητική καλοήθεις καλοήθη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλοήθης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καλοήθης (καλοπροαίρετο) κατά τη σημασία του αντίθετου κακοήθης. Μορφολογικά αναλύεται σε καλο- + -ήθης.[1] (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική bénin[2])

Προφορά
ΔΦΑ : /ka.loˈi.θis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λο‐ή‐θης
ομόηχο: καλοήθεις

Επίθετο

καλοήθης, -ης, καλόηθες

  • (ιατρική) για νόσο που δεν έχει σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία, συνήθως σε αντιδιαστολή με θανατηφόρα νόσο με επιφανειακά παρόμοια συμπτώματα
    ↪ καλοήθης όγκος, καλοήθης παιδική επιληψία

Αντώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις καλός και ήθος

Μεταφράσεις
    καλοήθης

Αναφορές
  1. καλοήθης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. καλοήθης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)



Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
κᾰλοηθεσ-
ονομαστική ὁ/ἡ καλοήθης τὸ καλόηθες
      γενική τοῦ/τῆς καλοήθους τοῦ καλοήθους
      δοτική τῷ/τῇ καλοήθει τῷ καλοήθει
    αιτιατική τὸν/τὴν καλοήθη τὸ καλόηθες
     κλητική ὦ! καλόηθες καλόηθες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ καλοήθεις τὰ καλοήθη
      γενική τῶν καλοήθων τῶν καλοήθων
      δοτική τοῖς/ταῖς καλοήθεσῐ(ν) τοῖς καλοήθεσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς καλοήθεις τὰ καλοήθη
     κλητική ὦ! καλοήθεις καλοήθη
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ καλοήθει τὼ καλοήθει
      γεν-δοτ τοῖν καλοήθοιν τοῖν καλοήθοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνήθης' όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλοήθης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καλο- + -ήθης (ἦθος)

Επίθετο

καλοήθης, -ης, καλόηθες

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις καλός και ἦθος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.