ἦθος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ἠθεσ-
ονομαστική τὸ ἦθος τὰ ἤθη - ἤθεᾰ
      γενική τοῦ ἤθους - ἤθεος τῶν ἠθῶν - ἠθέων
      δοτική τῷ ἤθει - ἤθεῐ̈ τοῖς ἤθεσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ ἦθος τὰ ἤθη - ἤθεα
     κλητική ὦ! ἦθος ἤθη - ἤθεα
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἤθει - ἤθεε
γεν-δοτ τοῖν  ἠθοῖν - ἠθέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἦθος < ἔθος < ἔθω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *swe-dʰh₁ < *swe- (εαυτός) + *dʰeh₁- (θέτω)

Ουσιαστικό

ἦθος ουδέτερο

  1. το συνηθισμένο μέρος, το λημέρι
  2. το έθιμο, οι τρόποι
  3. ο χαρακτήρας, οι τρόποι, η διάθεση
  4. η εξωτερική μορφή
  5. ένα δραματικό πρόσωπο

Συγγενικά
  • ἠθικός
  • ἠθολόγος
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.