ενοίκιο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ενοίκιο τα ενοίκια
      γενική του ενοικίου
& ενοίκιου		 των ενοικίων
    αιτιατική το ενοίκιο τα ενοίκια
     κλητική ενοίκιο ενοίκια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενοίκιο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐνοίκιον[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /eˈni.ci.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐νοί‐κι‐ο

Ουσιαστικό

ενοίκιο ουδέτερο

  1. χρηματικό ποσό που πληρώνει κανείς για το δικαίωμα προσωρινής χρήσης ενός χώρου για κατοίκηση, εμπορικούς σκοπούς κλπ.
  2. το να μένει κανείς σε νοικιασμένο σπίτι
    ↪ τόσα χρόνια μένω στο ενοίκιο

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    χρηματικό ποσό που πληρώνει κανείς

Αναφορές
  1. ενοίκιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.