βότρυς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βότρυς	οι	βότρυες
γενική	του	βότρυος & βότρυ*	των	βοτρύων
αιτιατική	τον	βότρυ	τους	βότρυες & βότρυς
κλητική		βότρυ		βότρυες
* νεότερος τύπος
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Βότρυς.

Βότρυς άνθους του φυτού Lathyrus aureus.

βότρυς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βότρυς

βότρυς αρσενικό

(λόγιο)
1. (αμπελουργία) τo τσαμπί και ιδιαίτερα το σταφύλι
  ↪ γλυκός βότρυς
2. (βοτανική) είδος ταξιανθίας με έναν κεντρικό επιμήκη άξονα ο οποίος φέρει έμμισχα μονήρη άνθη
  ↪ Τα άνθη του φυτού λούπινο διατάσσονται σε βότρυ, σε σχήμα βότρυος.

βότρυς

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	βοτρῠ-
ονομαστική	ὁ	βότρυς	οἱ	βότρυες
γενική	τοῦ	βότρυος	τῶν	βοτρύων
δοτική	τῷ	βότρυῐ̈	τοῖς	βότρυσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	βότρυν & βότρυα	τοὺς	βότρυς & βότρυας
κλητική ὦ!		βότρυ		βότρυες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βότρυε
γεν-δοτ	τοῖν		βοτρύοιν
Με επιπλέον μεταγενέστερες αιτιατικές. Σπάνια, και ως θηλυκό. Μεταγενέστερο και το ουδέτερο βότρυον, πληθυντικός τα βότρυα.
3η κλίση, Κατηγορία 'βότρυς' όπως «βότρυς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βότρυς, ήδη ομηρικό < πιθανόν προελληνική ς αρχής [1]

βότρυς αρσενικό (αργότερα, σπάνια θηλυκό)

ετυμολογικό πεδίο
βοτρυ-

Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

βότρυς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
βότρυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.