απαλός
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | απαλός | η | απαλή | το | απαλό |
| γενική | του | απαλού | της | απαλής | του | απαλού |
| αιτιατική | τον | απαλό | την | απαλή | το | απαλό |
| κλητική | απαλέ | απαλή | απαλό | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | απαλοί | οι | απαλές | τα | απαλά |
| γενική | των | απαλών | των | απαλών | των | απαλών |
| αιτιατική | τους | απαλούς | τις | απαλές | τα | απαλά |
| κλητική | απαλοί | απαλές | απαλά | |||
| Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- απαλός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἁπαλός
Επίθετο
απαλός, -ή, -ό
Συγγενικά
όπως
|
}
Εκφράσεις
- απαλά μόρια: τα τμήματα ενός σώματος χωρίς τα κόκαλα και τα υγρά
- εξ απαλών ονύχων
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.