φάλαγξ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
φᾰλαγγ-
ονομαστική ἡ φάλαγξ αἱ φάλαγγες
      γενική τῆς φάλαγγος τῶν φαλάγγων
      δοτική τῇ φάλαγγῐ ταῖς φάλαγξῐ(ν)
    αιτιατική τὴν φάλαγγᾰ τὰς φάλαγγᾰς
     κλητική ὦ! φάλαγξ φάλαγγες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φάλαγγε
γεν-δοτ τοῖν  φαλάγγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φάλαγξ' όπως «φάλαγξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φάλαγξ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bʰelǵ- (δοκάρι, κομμάτι ξύλο). Συγγενικά: πρωτογερμανική *balkô (> γερμανική Balken, αγγλική balk), λιθουανική balžiena (ρόπαλο), πιθανόν και η λατινική fulcio (στηρίζω) [1]

Ουσιαστικό

φάλαγξ θηλυκό

  1. (στρατιωτικός όρος) φάλαγγα στρατιωτών
    1. παράταξη μάχης
    2. σχηματισμός πεζικού
    3. το κύριο μέρος του στρατού
      ≠ αντώνυμα: κέρας
    4. στρατόπεδο
  2. (αρχική σημασία) κομμάτι ξύλου
    1. κορμός δέντρου
    2. το οριζόντιο τμήμα του ξυγού, από το οποίο κρέμονται οι πλάστιγγες
    3. (στον πληθυντικό) φάλαγγες: ξύλινοι κύλινδροι που μπαίνουν κάτω από ένα βαρύ αντικείμενο, προκειμένου να μετακινηθεί
  3. (ανατομία) το οστό ανάμεσα στους αρμούς των δαχτύλων των χεριών

Συγγενικά
 ετυμολογικό πεδίο 
φαλαγγ- 

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.