αρμός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο αρμός οι αρμοί
      γενική του αρμού των αρμών
    αιτιατική τον αρμό τους αρμούς
     κλητική αρμέ αρμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρμός< (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἁρμός [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /aɾˈmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : αρ‐μός

Ουσιαστικό

αρμός αρσενικό

  1. το σημείο στο οποίο εφάπτονται δυο ή περισσότερες επιφάνειες
  2. το κενό, σχισμή, που δημιουργείται μεταξύ δυο επιφανειών που έχουν συνενωθεί
  3. οι κλειδώσεις στα κόκκαλα, η άρθρωση
  4. είδος εσωτερικού σύρτη πόρτας
  5. το ταίριασμα συγχορδιών και μελωδιών, δηλαδή η αρμονία

Συγγενικά
 ετυμολογικό πεδίο 
αρμο- 

→ και δείτε  αρμόδιος, αρμονία και την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ar-

Μεταφράσεις
    αρμός

Αναφορές
  1. αρμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.