τρώγλη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η τρώγλη οι τρώγλες
      γενική της τρώγλης των τρωγλών
    αιτιατική την τρώγλη τις τρώγλες
     κλητική τρώγλη τρώγλες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρώγλη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τρώγλη

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈtɾo.ɣli/
τυπογραφικός συλλαβισμός : τρώ‐γλη

Ουσιαστικό

τρώγλη θηλυκό

  1. σπηλιά στην οποία κατοικούσαν άνθρωποι χωρίς άλλη κατοικία
  2. (μειωτικό) ανήλια, στενή και σε κακή κατάσταση (υπόγεια) κατοικία

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    τρώγλη


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ τρώγλη αἱ τρῶγλαι
      γενική τῆς τρώγλης τῶν τρωγλῶν
      δοτική τῇ τρώγλῃ ταῖς τρώγλαις
    αιτιατική τὴν τρώγλην τὰς τρώγλᾱς
     κλητική ὦ! τρώγλη τρῶγλαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τρώγλᾱ
γεν-δοτ τοῖν  τρώγλαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρώγλη, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < τρώγ(ω) + -λη [1]

Ουσιαστικό

τρώγλη θηλυκό

  1. (αρχική σημασία) τρύπα τρωκτικού, ποντικότρυπα
  2. διάβρωση ή τρύπα σε τοίχο, όπου κάνουν τη φωλιά τους ζώα, π.χ. ποντίκια (ποντικότρυπα)
  3. τρύπα, κοιλότητα
  4. τρύπα σε ένδυμα που έγινε από ζώα (π.χ. ποντίκια)
  5. σπηλιά

Συγγενικά
  • δασύτρωγλος
  • μυρμηκοτρώγλη
  • τρωγλίτης
  • τρωγλῖτις
  • τρωγλοδύνων
  • τρωγλοδυτέω
  • τρωγλοδύτης
  • τρωγλοδυτικός
  • τρωγλοδύτις
  • τρωγλόδυτος
  • τρωγλοδύων
  • τρωγλύδριον

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.