σύμπτυξη
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | σύμπτυξη | οι | συμπτύξεις |
| γενική | της | σύμπτυξης* | των | συμπτύξεων |
| αιτιατική | τη | σύμπτυξη | τις | συμπτύξεις |
| κλητική | σύμπτυξη | συμπτύξεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, συμπτύξεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
Ετυμολογία - σύμπτυξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σύμπτυξις < αρχαία ελληνικήσυμπτύσσω < σύν (συμ-) + πτύσσω
Ουσιαστικό
Ουσιαστικόσύμπτυξη θηλυκό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συμπτύσσω
- η μείωση του κενού χώρου ανάμεσα σε πρόσωπα ή πράγματα, ώστε να επιτευχθεί εξοικονόμηση χώρου
- (στρατιωτικός όρος) αντίστοιχη με την 1 διαδικασία, συνήθως όταν ελίσσεται ή υποχωρεί ο στρατός
- συντόμευση, χρονικός περιορισμός
- ενοποίηση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.