σοφία

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η σοφία οι σοφίες
      γενική της σοφίας των σοφιών
    αιτιατική τη σοφία τις σοφίες
     κλητική σοφία σοφίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σοφία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σοφία (ικανότητα)

Προφορά

ΔΦΑ : /soˈfi.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός: σοφία

Ουσιαστικό

σοφία θηλυκό

  1. το να είναι κάποιος σοφός, η ιδιότητα του σοφού, η επιτυχώς εφαρμοσμένη γνώση του κόσμου και των πραγμάτων
  2. (στον πληθυντικό, ειρωνικό) σοφίες: απόψεις και συμπεριφορές που φαίνονται σοφές και σημαντικές, ενώ είναι το αντίθετο
     συνώνυμα: εξυπνάδες, σοφιστείες

Συγγενικά

Μεταφράσεις



Αρχαία ελληνικά (grc)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
σοφῐᾱ-
ονομαστική σοφί αἱ σοφίαι
      γενική τῆς σοφίᾱς τῶν σοφιῶν
      δοτική τῇ σοφί ταῖς σοφίαις
    αιτιατική τὴν σοφίᾱν τὰς σοφίᾱς
     κλητική ! σοφί σοφίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σοφί
γεν-δοτ τοῖν  σοφίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σοφία < σοφ(ός) + -ία < άγνωστης ετυμολογίας

Ουσιαστικό

σοφία θηλυκό

  1. ικανότητα, δεξιότητα σε πρακτικές τέχνες
  2. γνώση, ευφυία, φρόνηση
  3. πανουργία, δόλος
  4. επιστημοσύνη, σοφία

Συγγενικά

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.