ρουμπίνι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ρουμπίνι τα ρουμπίνια
      γενική του ρουμπινιού των ρουμπινιών
    αιτιατική το ρουμπίνι τα ρουμπίνια
     κλητική ρουμπίνι ρουμπίνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Ρουμπίνι

Ετυμολογία

ρουμπίνι < (άμεσο δάνειο) ιταλική rubin(o) + -ι < μεσαιωνική λατινική rubinus < λατινική rubeus (κόκκινος)[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ɾuˈbi.ni/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ρου‐μπί‐νι
τονικό παρώνυμο: ρουμπινί

Ουσιαστικό

ρουμπίνι ουδέτερο

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ρουμπίνι

Αναφορές
  1. ρουμπίνι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.