προσηνής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο προσηνής η προσηνής το προσηνές
      γενική του προσηνούς* της προσηνούς του προσηνούς
    αιτιατική τον προσηνή την προσηνή το προσηνές
     κλητική προσηνή(ς) προσηνής προσηνές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι προσηνείς οι προσηνείς τα προσηνή
      γενική των προσηνών των προσηνών των προσηνών
    αιτιατική τους προσηνείς τις προσηνείς τα προσηνή
     κλητική προσηνείς προσηνείς προσηνή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

προσηνής < αρχαία ελληνική προσηνής < πρός + (ίσως[1]) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂en-os-[1] (πρόσωπο, όψη)

Προφορά
ΔΦΑ : /pro.siˈnis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐ση‐νής

Επίθετο

προσηνής, -ής, -ές

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    προσηνής

Αναφορές
  1. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.