προίκα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η προίκα οι προίκες
      γενική της προίκας των προικών
    αιτιατική την προίκα τις προίκες
     κλητική προίκα προίκες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προίκα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική προίξ[1] < πρό + ἱκνέομαι / ἱκνοῦμαι < ἵκω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sē̆ik-

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈpɾi.ka/
τυπογραφικός συλλαβισμός : προί‐κα

Ουσιαστικό

προίκα θηλυκό (γενική: προίκας και προικός)

  1. τα περιουσιακά στοιχεία (κυρίως ακίνητα και χρήματα) που στις παραδοσιακές κοινωνίες έδινε η οικογένεια της νύφης στο γαμπρό για την οικονομική εξασφάλιση της νέας οικογένειας
  2. τα είδη ρουχισμού και τα λοιπά κινητά αντικείμενα που ετοίμαζε η νύφη και η οικογένειά της για τον εξοπλισμό του νέου σπιτικού
    ↪ είδη προικός
  3. (μεταφορικά) η αναγκαία χρηματοδότηση για ένα έργο
    ↪ 5% του προϋπολογισμού προίκα για την παιδεία

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    προίκα

Αναφορές
  1. προίκα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.