ποιητής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ποιητής οι ποιητές
      γενική του ποιητή των ποιητών
    αιτιατική τον ποιητή τους ποιητές
     κλητική ποιητή ποιητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποιητής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ποιητής[1]

Ουσιαστικό

ποιητής αρσενικό (θηλυκό ποιήτρια)

  1. (επάγγελμα) αυτός που ασχολείται με την ποίηση, που γράφει ποιήματα
  2. (κατ’ επέκταση) αυτός που δημιουργεί στίχους, ο στιχουργός

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ποιητής

Αναφορές
  1. ποιητής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ποιητᾱ-
ονομαστική ὁ ποιητής οἱ ποιηταί
      γενική τοῦ ποιητοῦ τῶν ποιητῶν
      δοτική τῷ ποιητῇ τοῖς ποιηταῖς
    αιτιατική τὸν ποιητήν τοὺς ποιητᾱ́ς
     κλητική ὦ! ποιητᾰ́ ποιηταί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ποιητᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  ποιηταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποιητής < ποιέω / ποιῶ, ποιη- (όπως και στο ποίησις) + -τής

Ουσιαστικό

ποιητής αρσενικό

  1. ο δημιουργός
  2. ο νομοθέτης
  3. ο (επάγγελμα) ποιητής
  4. ο (επάγγελμα) μουσικός
  5. ο (επάγγελμα) συγγραφέας

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.