μετανάστης
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | μετανάστης | οι | μετανάστες |
| γενική | του | μετανάστη | των | μεταναστών |
| αιτιατική | τον | μετανάστη | τους | μετανάστες |
| κλητική | μετανάστη | μετανάστες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- μετανάστης < αρχαία ελληνική μετανάστης < μετά + ναίω ((μεταφραστικό δάνειο) γαλλική émigrant / émigrant / immigré[1])
Προφορά
- ΔΦΑ : /me.taˈna.stis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐τα‐νά‐στης
Ουσιαστικό
μετανάστης αρσενικό (θηλυκό: μετανάστρια)
- αυτός που μεταναστεύει, που αλλάζει τόπο διαμονής, συνήθως για να βρει δουλειά
Συνώνυμα
Συγγενικά
Πολυλεκτικοί όροι
- εσωτερικός μετανάστης: αυτός που εγκαταλείπει ένα τόπο της χώρας του για να μείνει σε ένα άλλο τόπο στην ίδια χώρα
- μετανάστευσε στο Βόλο
- εξωτερικός μετανάστης: αυτός που εγκαταλείπει τη χώρα του για να εγκατασταθεί σε μια ξένη χώρα
- μετανάστευσε στη Γαλλία
Μεταφράσεις
μετανάστης
- μετανάστης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.