μαγεία

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η μαγεία οι μαγείες
      γενική της μαγείας των μαγειών
    αιτιατική τη μαγεία τις μαγείες
     κλητική μαγεία μαγείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαγεία < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή μαγεία (αρχαία σημασία: θεολογία των Μάγων)[1] < Μάγος < αρχαία περσική (πβ. αρχαία περσικά maγu-) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *meh₂gʰ- ‎(ικανός, δυνατός, βοηθητικός, μάγος)
για κάτι πολύ όμορφο < λόγιο ενδογενές δάνειο: (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική magie < ελληνιστική κοινή μαγεία

Προφορά
ΔΦΑ : /maˈʝi.a/
παρώνυμα: μαγιά, μάγια
τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐γεί‐α

Ουσιαστικό

μαγεία θηλυκό

  1. η επίκληση υπερφυσικών δυνάμεων (π.χ. με ξόρκια ή παρασκευή φίλτρων) προκειμένου να συμβεί κάτι που παραβιάζει τους φυσικούς νόμους
    • η θρησκεία και όλες οι δοξασίες που περικλύει για τον αντιμεταφυσικό (μη αρεστή ερμηνεία από πιστεύοντες λεξικογράφους, σαφώς υπαρκτή)
  2. μια συγκεκριμένη τέτοια ενέργεια, τα μάγια
  3. (μεταφορικά) η γοητεία που ασκεί πάνω μας κάποιος ή κάτι λόγω της ομορφιάς του ή άλλων χαρισμάτων του
  4. κάτι πάρα πολύ όμορφο, που μας μαγεύει
    η θάλασσα χτες ήταν σκέτη μαγεία

μερική συνωνυμία

Συγγενικά

Εκφράσεις
  • μαύρη μαγεία
  • ομοιοπαθητική μαγεία

Μεταφράσεις
    μαγεία

Αναφορές
  1. μαγεία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.