μέθη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική η μέθη
      γενική της μέθης
    αιτιατική τη μέθη
     κλητική μέθη
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέθη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μέθη[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈme.θi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μέ‐θη

Ουσιαστικό

μέθη θηλυκό

  1. έντονη ψυχική διέγερση, ευφορία, η οποία προκαλείται από την λήψη οινοπνεύματος ή άλλων ψυχοτρόπων
    ≈ συνώνυμα: μεθύσι
  2. (μεταφορικά) ψυχική διέγερση, ευφορία, που οφείλεται σε έντονα συναισθήματα
    ↪ η μέθη της νίκης, η ερωτική μέθη
  3. (ιατρική) μορφή ελαφράς νάρκωσης

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    μέθη


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ μέθη αἱ μέθαι
      γενική τῆς μέθης τῶν μεθῶν
      δοτική τῇ μέθῃ ταῖς μέθαις
    αιτιατική τὴν μέθην τὰς μέθᾱς
     κλητική ὦ! μέθη μέθαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μέθᾱ
γεν-δοτ τοῖν  μέθαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'βελόνη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέθη < μεθύω < μέθυ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *médʰu (μέλι) [2]

Ουσιαστικό

μέθη θηλυκό

  1. η μέθη
  2. (μεταφορικά) ενθουσιασμός
  3. (στον πληθυντικό): μέθαι: συμπόσια

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη μέθυ

Αναφορές
  1. μέθη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. μεθώ - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.