κούτσουρο

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το κούτσουρο τα κούτσουρα
      γενική του κούτσουρου των κούτσουρων
    αιτιατική το κούτσουρο τα κούτσουρα
     κλητική κούτσουρο κούτσουρα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κούτσουρο < μεσαιωνική ελληνική κούτσουρον, ουδέτερο του κούτσουρος[1] < κουτσός + ουρά (ή <*κόψουρος[1] < αρχαία ελληνική κόπτω + οὐρά)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈku.t͡su.ɾo/
τυπογραφικός συλλαβισμός: κούτσουρο

Ουσιαστικό

κούτσουρο ουδέτερο

  1. μεγάλο κομμάτι από τον κορμό ή από χοντρό κλαδί δέντρου
  2. (μεταφορικά) κάτι που φαίνεται ή είναι βαρύ και άκαμπτο
  3. (μεταφορικά) αυτός που δεν έχει μορφωθεί ή δεν μπορεί να μορφωθεί
  4. (μεταφορικά) ο άνθρωπος που έχει απομείνει χωρίς οικογένεια και φίλους

Συγγενικά

Μεταφράσεις

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.