εύελπις

Νέα ελληνικά (el)

εύελπις < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εὔελπις (γεμάτος ελπίδα) < εὖ + ἐλπίς

ΔΦΑ : /ˈe.vel.pis/

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	εύελπις	το	εύελπι
γενική	του/της	ευέλπιδος	του	ευέλπιδος
αιτιατική	τον/την	εύελπι(ν)	το	εύελπι
κλητική		εύελπι		εύελπι
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ευέλπιδες	τα	ευέλπιδα
γενική	των	ευελπίδων (ευέλπιδων*)	των	ευελπίδων (ευέλπιδων*)
αιτιατική	τους/τις	ευέλπιδες	τα	ευέλπιδα
κλητική		ευέλπιδες		ευέλπιδα
Αρχαιόκλιτο. * Τύπος γενικής πληθυντικού '-ιδων, όπως στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «εύελπις» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

εύελπις, -ις, -ι [1]

(αρχαιοπρεπές, όπως στα αρχαία ελληνικά) φέρελπις, που έχουμε μεγάλες προσδοκίες γι' αυτόν
≈ συνώνυμα: ελπιδοφόρος

με ελπίδες για το μέλλον του

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εύελπις	οι	ευέλπιδες
γενική	του	ευέλπιδος & εύελπη**	των	ευελπίδων (ευέλπιδων*)
αιτιατική	τον	εύελπι(ν)	τους	ευέλπιδες
κλητική		εύελπι		ευέλπιδες
Κλίση από τα αρχαία ελληνικά. ** Στη δημοτική. * Ο τύπος γενικής πληθυντικού -'ιδων, στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «ρίψασπις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εύελπις αρσενικό

φοιτητής στρατιωτικής ακαδημίας

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.