εὔελπις

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
εὐελπῐδ-
ονομαστική ὁ/ἡ εὔελπῐς τὸ εὔελπῐ
      γενική τοῦ/τῆς εὐέλπῐδος τοῦ εὐέλπῐδος
      δοτική τῷ/τῇ εὐέλπῐδῐ τῷ εὐέλπῐδῐ
    αιτιατική τὸν/τὴν εὔελπιν τὸ εὔελπῐ
     κλητική ὦ! εὔελπῐς 
ή εὔελπῐ*		 εὔελπῐ
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ εὐέλπῐδες τὰ εὐέλπῐδᾰ
      γενική τῶν εὐελπῐ́δων τῶν εὐελπῐ́δων
      δοτική τοῖς/ταῖς εὔελπῐσῐ(ν) τοῖς εὔελπῐσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς εὐέλπῐδᾰς τὰ εὐέλπῐδᾰ
     κλητική ὦ! εὐέλπῐδες εὐέλπιδᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ εὐέλπῐδε τὼ εὐέλπῐδε
      γεν-δοτ τοῖν εὐελπῐ́δοιν τοῖν εὐελπῐ́δοιν
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, §292, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'εὔελπις' όπως «εὔελπις» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὔελπις < (εὖ) εὔ- + ἐλπίς

Επίθετο

εὔελπις, -ις, -ι

  1. που έχει καλές ελπίδες σχετικά με κάτι
  2. που ελπίζει κι έχει θάρρος, αισιόδοξος
    ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Ἱππίας ἐλάσσωνw, 364a
    οὕτως εὔελπις ὤν περὶ τῆς ψυχῆς
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 4, 10
    μᾶλλον ἢ ἀπερισκέπτως εὔελπις ὁμόσε χωρῆσαι τοῖς ἐναντίοις

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.