ground

ΔΦΑ : /ɡɹaʊnd/

^ⓘ 

ground ^(en)

1. αλεσμένος
2. χερσαίος
3. βασικός, στοιχειώδης

• ground beef
• ground pepper
• stone-ground

ground ^(en)

1. (μη μετρήσιμο, συχνά the ground) το έδαφος, το χώμα, η στερεή επιφάνεια της γης

   ↪ He fell to the ground.

   Έπεσε στο έδαφος.

   ↪ I am standing on solid ground.

   Πατώ σε στέρεο έδαφος.

   ↪ I am lying out on the ground.

   Είμαι ξαπλωμένος στο χώμα.

2. η γείωση
3. η βάση, ο λόγος

• break new ground

ground ^(en)

1. (μεταβατικό και αμετάβατο) προσαράζω, μια βάρκα αγγίζει το έδαφος σε ρηχά νερά και δεν μπορεί να κινηθεί

   ↪ The ship grounded in shallow waters.

   Το πλοίο προσάραξε στα ρηχά.

2. (μεταβατικό, συχνά στην παθητική φωνή, για αεροσκάφη) καθηλώνομαι στο έδαφος, αποτρέπω την απογείωση ενός αεροσκάφους

   ↪ All the airplanes were grounded by fog.

   Όλα τα αεροπλάνα καθηλώθηκαν στο έδαφος από την ομίχλη.

3. (μεταβατικό, αμερικανική σημασία, συνήθως στην παθητική φωνή) γειώνω, κάνω ασφαλή τον ηλεκτρικό εξοπλισμό συνδέοντάς τον στο έδαφος με ένα καλώδιο

   ↪ grounded antenna - γειωμένη κεραία

   ↪ grounded wires - γειωμένα καλώδια

ground ^(en)

• αόριστος & παθητική μετοχή αορίστου του grind

• ground (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• ground (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 260, 395. 745, 981. ISBN 9780194325684., λήμμα: έδαφος, καθηλώνω, προσαράζω, χώμα