φούρκα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η φούρκα οι φούρκες
      γενική της φούρκας —
    αιτιατική τη φούρκα τις φούρκες
     κλητική φούρκα φούρκες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈfuɾ.ka/
τυπογραφικός συλλαβισμός : φούρ‐κα

Ετυμολογία 1
φούρκα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή [1][2][3] ως φόρκες στον Ησυχιο ή μεσαιωνική ελληνική φοῦρκα < λατινική furca

Ουσιαστικό

φούρκα θηλυκό (λαϊκότροπο)

  1. οργή που σιγοκαίει, εκνευρισμός που σιγοβράζει
    ↪ Έχω μια φούρκα που δεν λέγεται!
  2. είδος υποστηρικτικού πασσάλου, ίσιο κλαδί που καταλήγει σε διχάλα
    → δείτε και τη λέξη φουρκάδα
  3. ξύλινη κατασκευή σε σχήμα ταυ (αγχόνη, κρεμάλα)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    λαίκότροπη λέξη για την οργή, τον θυμό

Ετυμολογία 2
φούρκα < προέλευσης από την οθωμανική τουρκική [4] • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;   (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική فرقه (στη σημασία: χωριστό μέρος) (τουρκική fırka) < αραβική فِرْقَة (firqa, μέρος κάποιου πράγματος) [5] (Χρειάζεται τεκμηρίωση…)

Ουσιαστικό

φούρκα θηλυκό (δημοτική)

Συγγενικά

Αναφορές
  1. φούρκα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. φούρκα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
  3. φοῦρκα σελ.7689 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
  4. φούρκα σελ.7690 στον Δημητράκο
  5. fırka#Turkish στο αγγλικό Βικιλεξικό
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.