δημοτική
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | δημοτική | ||
| γενική | της | δημοτικής | ||
| αιτιατική | τη | δημοτική | ||
| κλητική | δημοτική | |||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- δημοτική < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική démotique < αρχαία ελληνική δημοτική, θηλυκό του δημοτικός < δῆμος
Ουσιαστικό
δημοτική θηλυκό
- (γλωσσολογία) η γλώσσα που μιλιέται από το λαό
- (ειδικά για την ελληνική γλώσσα):
- η ελληνική γλώσσα των νεότερων χρόνων όπως μιλήθηκε από το λαό και καλλιεργήθηκε στη λογοτεχνία, σε αντίθεση με λόγιες, αρχαΐζουσες τάσεις, όπως η καθαρεύουσα
- (προφορικά, υπονοείται) η επίσημη νέα ελληνική γλώσσα
- ↪ μιλάω και αρχαία, και δημοτική
- ↪ η δημοτική καθιερώθηκε ως επίσημη νεοελληνική γλώσσα για την εκπαίδευση το 1976[1]
- μαλλιαρή (γλώσσα)
-
δημοτική στη Βικιπαίδεια

-
Δημοτική γλώσσα στη Βικιπαίδεια

Κλιτικός τύπος επιθέτου
δημοτική
- ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του δημοτικός
- ↪ δημοτική αρχή
- ↪ δημοτική γλώσσα
- συνώνυμο: δημοτική (ως ουσιαστικό)
- ↪ δημοτική μουσική
- συνώνυμα: παραδοσιακή μουσική, (και λαϊκή)
Αναφορές
- Βλ. σημείωση στο άρθρο της el.wikipedia Δημοτική γλώσσα ανεύρ:2018.05.27.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.