τούβλο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το τούβλο τα τούβλα
      γενική του τούβλου των τούβλων
    αιτιατική το τούβλο τα τούβλα
     κλητική τούβλο τούβλα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τούβλο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική τοῦβλον < τούβουλον < υστερολατινική tubulus / tublus (μικρό σωλήνας, όπως φαίνεται στα τούβλα), υποκοριστικό για τη λατινική tubus (σωλήνας) [1]
Τοίχος από τούβλα.

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈtu.vlo/
τυπογραφικός συλλαβισμός : τού‐βλο

Ουσιαστικό

τούβλο ουδέτερο

  1. (οικοδομική) αντικείμενο που χρησιμεύει ως οικοδομικό υλικό· έχει σχήμα ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου, κατασκευάζεται από πηλό και ψήνεται σε υψηλή θερμοκρασία
    ≈ συνώνυμα: οπτόπλινθος (παρωχημένο)
  2. (μεταφορικά, μειωτικό) άνθρωπος που δεν μπορεί να καταλάβει και να αφομοιώσει τα σχολικά μαθήματα
    → δείτε και τη λέξη μπούφος

Συγγενικά
  • τουβλάδικο

Σύνθετα

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    (για την οικοδομική)
    που δεν καταλαβαίνει τα μαθήματα (μεταφορικά)

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.