συμβίωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμβίωση	οι	συμβιώσεις
γενική	της	συμβίωσης*	των	συμβιώσεων
αιτιατική	τη	συμβίωση	τις	συμβιώσεις
κλητική		συμβίωση		συμβιώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμβιώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμβίωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμβίωσις < αρχαία ελληνική συμβιόω / συμβιῶ < σύν (συμ- + βίος

για τη βιολογία < μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική symbiose [1]

Προφορά

ΔΦΑ : /siɱˈvi.o.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συμ‐βί‐ω‐ση

Ουσιαστικό

συμβίωση θηλυκό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συμβιώνω
1. η ζωή δύο ή περισσότερων ανθρώπων ή έμβιων όντων κάτω από την ίδια στέγη
2. (κατ’ επέκταση) η συνύπαρξη ανθρώπων σε οργανωμένη κοινωνία
3. (βιολογία) η συνύπαρξη οργανισμών διαφορετικών ειδών

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη συμβιώνω

συμβίωση (βιολογία) στη Βικιπαίδεια

Μεταφράσεις

συμβίωση

αγγλικά : cohabitation ^(en), symbiosis ^(en)
γαλλικά : symbiose ^(fr), vie ^(fr)commune ^(fr), cohabitation ^(fr)

Αναφορές

συμβίωση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.