οριστικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο οριστικός η οριστική το οριστικό
      γενική του οριστικού της οριστικής του οριστικού
    αιτιατική τον οριστικό την οριστική το οριστικό
     κλητική οριστικέ οριστική οριστικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι οριστικοί οι οριστικές τα οριστικά
      γενική των οριστικών των οριστικών των οριστικών
    αιτιατική τους οριστικούς τις οριστικές τα οριστικά
     κλητική οριστικοί οριστικές οριστικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

οριστικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὁριστικός (που ορίζει) < ὁριστός < ὁρίζω & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική définitif
για τη γραμματική < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική défini [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /o.ɾi.stiˈkos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐ρι‐στι‐κός
ομόηχο: οριστικώς

Επίθετο

οριστικός, -ή, -ό

  1. που γίνεται για πάντα, που δεν πρόκειται να αλλάξει
    ≈ συνώνυμα: τελειωτικός, τελικός
  2. (γραμματική) που ορίζει με συγκεκριμένο τρόπο
    → δείτε και τη λέξη οριστική

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη ορίζω

Μεταφράσεις
    οριστικός
    γραμματική

Αναφορές
  1. οριστικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.