καθήλωση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η καθήλωση οι καθηλώσεις
      γενική της καθήλωσης* των καθηλώσεων
    αιτιατική την καθήλωση τις καθηλώσεις
     κλητική καθήλωση καθηλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καθηλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθήλωση < ελληνιστική κοινή καθήλωσις (κάρφωμα) < καθηλόω / καθηλῶ < κατά + αρχαία ελληνική ἧλος (καρφί)

Ουσιαστικό

καθήλωση θηλυκό

  1. ο (εκούσιος ή ακούσιος) εξαναγκασμός σε ακινησία
    ≈ συνώνυμα: ακινητοποίηση
  2. η παρεμπόδιση
  3. ο περιορισμός σε χαμηλά επίπεδα και η παρεμπόδιση της περαιτέρω εξέλιξης ή ανέλιξης

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    καθήλωση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.