ανέλιξη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ανέλιξη οι ανελίξεις
      γενική της ανέλιξης* των ανελίξεων
    αιτιατική την ανέλιξη τις ανελίξεις
     κλητική ανέλιξη ανελίξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανελίξεως
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανέλιξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀνέλιξις < αρχαία ελληνική ἀνελίσσω (ξετυλίγω) < ἀνά + ἑλίσσω & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική évolution [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈne.li.ksi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νέ‐λι‐ξη

Ουσιαστικό

ανέλιξη θηλυκό

  1. συνεχής εξέλιξη (ανεξάρτητα από τη θετική ή αρνητική κατεύθυνση), εκτύλιξη, ξετύλιγμα
  2. (μεταφορικά) εξέλιξη, πρόοδος
  3. (μαθηματικά) συνάρτηση που έχει ως όρισμα το χρόνο (ή άλλο μέγεθος)

Μεταφράσεις
    συνεχής εξέλιξη
    για τα μαθηματικά

Αναφορές
  1. ανέλιξη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.