καθήκον

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το καθήκον τα καθήκοντα
      γενική του καθήκοντος των καθηκόντων
    αιτιατική το καθήκον τα καθήκοντα
     κλητική καθήκον καθήκοντα
Κατηγορία όπως «μέλλον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθήκον < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τα καθήκοντα < μετοχή του καθήκω (είμαι κατάλληλος για κάτι)
(υπηρεσία λειτουργού) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική office
(εργασίες μαθητή) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική devoirs[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /kaˈθi.kon/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐θή‐κον

Ουσιαστικό

καθήκον ουδέτερο

  1. αυτό που οφείλει να πράξει κάποιος, ακολουθώντας γραπτούς ή άγραφους κανόνες, τη συνείδηση ή τη θρησκεία, την κοινωνία, το έθιμο ή τον ηθικό νόμο
    ↪ επαγγελματικά καθήκοντα, οικογενειακό καθήκον, ηθικό καθήκον
  2. η υπηρεσία ενός λειτουργού ή δημόσιο αξίωμα
  3. οι εργασίες για το σπίτι ενός μαθητή

Εκφράσεις
  • άνθρωπος του καθήκοντος : αυτός που εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, θέτοντάς τις πάνω από τις προσωπικές του επιθυμίες
  • απαλλάσσω/απομακρύνω κάποιον από τα καθήκοντά του : απολύω, απομακρύνω κάποιον από δημόσιο αξίωμα
  • σύγκρουση καθηκόντων : για τις περιπτώσεις που η τήρηση ενός καθήκοντος εξαρτάται από την αθέτηση ενός άλλου
  • συζυγικά καθήκοντα : η σεξουαλική επαφή μεταξύ συζύγων (νοούμενη ως αμοιβαία υποχρέωσή τους)
  • υπέρβαση καθηκόντων : για τις περιπτώσεις που ένας υπάλληλος ή μια υπηρεσία οικειοποιείται κάποια εξουσία, η οποία δεν εμπίπτει τις επίσημες δικαιοδοσίες του/της

Συγγενικά

Συνώνυμα

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    καθήκον

Αναφορές
  1. καθήκον - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.