εποχή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η εποχή οι εποχές
      γενική της εποχής των εποχών
    αιτιατική την εποχή τις εποχές
     κλητική εποχή εποχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εποχή < αρχαία ελληνική ἐποχή

Προφορά
ΔΦΑ : /e.poˈçi/

Ουσιαστικό

εποχή θηλυκό

  1. υποδιαίρεση του έτους (για τις εύκρατες περιοχές: άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας)
  2. υποδιαίρεση του ιστορικού χρόνου, μεγάλη ή μικρότερη ιστορική περίοδος
    νεολιθική εποχή, κλασική εποχή, η εποχή του Περικλή
  3. μία χρονική περίοδος με κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά
    αυτό το κειμήλιο είναι της εποχής του παππού μου
    θυμάμαι με νοσταλγία τις παλιές εποχές
    πέρασε πια η εποχή που ο κάθε κρατικός υπάλληλος μπορούσε να αυθαιρετεί.
  4. (φιλοσοφία) η φιλοσοφική στάση των σκεπτικών κατά την οποία ο φιλόσοφος παύει να εκφέρει κρίσεις περί την αλήθεια ή το ψεύδος των προτάσεων.

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    υποδιαίρεση του έτους
    υποδιαίρεση ιστορικού χρόνου
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.