άνοιξη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η άνοιξη οι ανοίξεις
      γενική της άνοιξης* των ανοίξεων
    αιτιατική την άνοιξη τις ανοίξεις
     κλητική άνοιξη ανοίξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανοίξεως
Ο πληθυντικός άνοιξες, στη λογοτεχνία.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άνοιξη < κληρονομημένο από την αρχαία ελληνική ἄνοιξις (άνοιγμα) ἀνοιγ(σις) + ανοιγ-ση[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈa.ni.ksi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐νοι‐ξη

Ουσιαστικό

άνοιξη θηλυκό

  1. μία από τις τέσσερις εποχές του έτους ανάμεσα στο χειμώνα και το καλοκαίρι
    η άνοιξη έχει 3 μήνες: τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο
  2. κατά τη διάρκεια της άνοιξης
    την άνοιξη η φύση οργιάζει

Συγγενικά

Συνώνυμα
  • έαρ {αρχαιοπρεπές}

Παροιμίες
  • ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη

Μεταφράσεις
    άνοιξη
  1. άνοιξη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.